De meeste mensen denken dat we er geen hebben, maar dat is fout.
We hebben een hele boel dieren in ons kunnen gebruiken als voedsel.
Alleen zorgen we er voor dat dit zo weinig mogelijk gebeurd.
Het idee dat de mens bovenaan de voedselketen staat klopt niet helemaal.
Mensen zijn weliswaar alleseters (= omnivoor om het wetenschappelijk te zeggen), maar dat wil niet zeggen dat de mens niet op het menu staat van sommige diersoorten.
Om natuurlijke vijand te zijn, moet de soort de mens effectief als voedsel aanzien, dit maakt dat een aantal gevaarlijke dieren meteen afvallen als natuurlijke vijand. Zoals bijvoorbeeld: Het Nijlpaard (dat dood niet om te eten)
In theorie kan je zeggen dat de mens dezelfde natuurlijke vijanden heeft als mensapen alleen komt de mens ook voor op plaatsen waar geen apen leven.
Uiteindelijk valt het aantal vijanden nog goed mee:
- De Krokodil (de gevaarlijkste zijn de Zeekrokodil, de Crocodylus raninus, Bultkrokodil, Siamese krokodil, de Nijlkrokodil, de Crocodylus suchus)
- Gestreepte Hyena (mogelijk ook andere Hyena soorten)
- Luipaard (= panter) – ongevaarlijk als ze geen honger hebben
- Jaguar – ongevaarlijk als ze geen honger hebben
- Haaien (niet alle soorten)
- De Netpython (alleen kleine mensen: kinderen, Aziatische vrouwen)
Wat opvalt is dat de meeste gevaarlijke dieren leven rond de evenaar en in warme streken.
Dit is ook logisch, want dit is het orginele leefgebied van de mens.
Eens buiten de warme streken zijn er geen natuurlijke vijanden meer voor de mens, omdat daar van nature geen mensen voorkwamen. De mens leeft hier als “exoot”